zazielenianie ekstensywne

Formy roślinności zbliżone do występujących w warunkach naturalnych, które w dużym stopniu utrzymują się i rozwijają samodzielnie.

Mają tu zastosowanie rośliny, które szczególnie dobrze potrafią się dostosować do ekstremalnych warunków siedliskowych i posiadają wysoką zdolność do regeneracji. Rośliny powinny pochodzić z flory występującej lub zadomowionej na terenach Europy Środkowej.

Celem zazielenienia ekstensywnego może być szybsze zainicjowanie rozwoju wegetacji w stosunku do spontanicznego zazielenienia i utworzenie trwałych powierzchni zielonych na bazie naturalnej dynamiki wegetacyjnej.

Zbiorowiska tych roślin, rosnących najczęściej na niedostępnych terenach, tworzą mchy, sukulenty, zioła i trawy, które można uzupełniać roślinami cebulowymi i bulwiastymi. Wegetacja podlega naturalnym przekształceniom, przy czym mogą się tu osiedlać także inne gatunki roślin. Jeśli celem jest utrzymanie konkretnej roślinności, np. zgodnie z określonymi wymaganiami estetycznymi czy założonymi terminami kwitnienia ziół i sukulentów, to może być wymagane niewielkie, ale regularnie stosowane nawożenie.

Zieleń ekstensywną można z reguły utworzyć i utrzymywać przy mniejszym nakładzie pracy. W zależności od celu zazieleniania, warunków klimatycznych w danym regionie oraz konstrukcji może być wymagane przeprowadzanie czynności pielęgnacyjnych.